RASOWE*PL

Rashid - dawny admin

Chorobę, która może być przeniesiona na człowieka przez kręgowca, nazywa się zoonozą. Do zakażenia może dojść w sposób bezpośredni (dotyk, ugryzienie) lub pośredni(woda, pokarm, ukłucie owada).

Pies/kot stanowi więc istotny wektor przenoszenia niektórych chorób, szczególnie w osób wrażliwych, jak dzieci czy osoby starsze.
Zoonozy, czyli choroby odzwierzęcych jest bardzo dużo i stanowią one przedmiot stałej troski instytucji i osób odpowiedzialnych za zdrowie publiczne. Mimo iż ryzyko zagrożenia znacznie się zmniejszyło ze wzglądu na coraz staranniejszą opiekę weterynaryjną i leczenie naszych czworonożnych przyjaciół, jednak nadal istnieje. Konsekwencją udomowienia zwierząt są częstsze codzienne kontakty; a co za tym idzie, wyższe ryzyko zarażenia ewentualną chorób, której nosicielami mogą być nasi przyjaciele. Rozróżniamy zoonozy pasożytnicze i zakaźne. Najniebezpieczniejszą chorobą pasożytniczą jest bez wątpienia jest leiszmanioza Wywoływana jest przez pierwotniaka, którego liczne gatunki żyją w wielu rejonach kuli ziemskiej. We Francji największe ryzyko zakażenia występuje w okolicach Morza Śródziemnego. Przeniesienie tej choroby z psa na człowieka odbywa się najczęściej za pośrednictwem moskita. U psów występują bardzo różne objawy: wychudzenie, bezwłose plamy suchej skóry, na której tworzą się wrzody. Również charakterystyczne są objawy ze strony układu nerwowego w postaci zaburzeń wzroku. Mimo podjętego leczenia często zdarzają się nawroty choroby. U człowieka nie leczona leiszmanioza może spowodować śmierć. Zapobieganie polega na stosowaniu środków owadobójczych.

NA CAŁYM ŚWIECIE

ECHINOKOKOZA
wywoływana jest przez larwy tasiemca. Choroba ta występuje na całym świecie. Przenosi się poprzez bezpośrednie spożycie larwy, które u psa wydostają się w okolicę odbytu. Larwy te otorbiają się następnie w rozmaitych narządach człowieka (przede wszystkim w wątrobie i płucach). Choroba ta u zwierzęcia przebiega w zasadzie bezobjawowo, natomiast u człowieka jej objawy zależą od umiejscowienia cyst i mogą nawet doprowadzić do śmierci.
TOKSOKAROZA
spowodowana jest obecnością larw glist występujących na całej kuli ziemskiej. Zarażenie następuje poprzez bezpośrednie spożycie jaj wydalanych wraz z kałem psa. U szczeniąt objawy glistnicy mogą być bardzo groźne, natomiast z reguły nie występują u osobników dorosłych. U człowieka w razie masowej infestacji możemy spotkać objawy ze strony przewodu pokarmowego(wymioty, biegunka), układu oddechowego, zaburzenia w oddychaniu, kaszel), oraz pogorszenie ogólnego stanu chorego. W przypadku tej choroby podstawowym działaniem zapobiegawczym jest odrobaczanie.
ŚWIERZB
także występuje na całym świecie. Odpowiedzialnym za wystąpienie choroby roztocze przenoszone jest w drodze kontaktu bezpośredniego. U psa pasożyt powoduje intensywny świąd, utratę włosa, pojawienie się krost i strupów mogących ulec wtórnym infekcjom bakteryjnym. U człowieka świąd jest także bardzo silny. Na skórze pojawiają się strupowate zmiany, które z łatwością ulegają zakażeniu. Niezbędne jest wówczas zastosowanie leczenia miejscowego.
Najbardziej znaną zoonozą wirusową jest z pewnością WŚCIELKIZNA Wywołuje je kosmopolityczny wirus występujący w ślinie chorego psa. Przenoszona jest na człowieka poprzez ugryzienie lub zanieczyszczenie rany śliną zawierającą wirus. U psa spotykane są dwa typy wścieklizny: szałowa (objawy nerwowe z nadmiernym pobudzeniem, halucynacje, napady agresji) i porażenna (częściowy paraliż, porażenie gardła). U człowieka mogą pojawić się obie formy. Po wystąpieniu objawów choroby śmiertelność wynosi sto procent, co oznacza, że jest nieunikniona. Zapobieganie polega na szczepieniu zwierząt mięsożernych. Z chorobą tą związane są bardzo rygorystyczne przepisy prawne.
GRUŹLICĘ
wywołuje prątek gruźlicy. Występuje ona przede wszystkim w krajach rozwijających się, w Polsce zdarzają się już rzadko. Do zarażenia może dojść wieloma drogami: oddechową, pokarmową, skórną, poprzez spojówki, za pośrednictwem wydzielin chorego psa (ślina, mocz, odchody, wyciek z nosa). Objawy, zarówno u psa, jak i u człowieka, są bardzo różne, a zależą przede wszystkim od postaci choroby (płucnej, jelitowej, kostnej). Odradza się leczenie choroby psów ze wzglądu na duże ryzyko zakażenia dla ludzi, zwykle więc w przypadku stwierdzenia gruźlicy stosuje się eutanazję.
LEPTOSPIROZĘ
wywołuje bakteria występująca na całym świecie. Zakażenie może być pośrednie lub bezpośrednie i odbywa się wieloma drogami (pokarmową, skórną, oddechowa, przez spojówki) U psów zwykle występują objawy wątrobowo-nerkowe. Często w ciągu kilku dni dochodzi do śmierci. W przypadku ostrego przebiegu choroby może ona nastąpić w ciągu kilku godzin. Szybko podjęte leczenie może przynieść pozytywne rezultaty. U człowieka przebieg choroby jest równie niebezpieczny i zdarzają się przypadki śmierci. U psów stosuje się szczepienie przeciwko tej chorobie – powinno być ono systematycznie wykonywane przez lekarza weterynarii.

ZAPOBIEGAWCZE ŚRODKI SANITARNE

SALMONELLOZA
jest chorobą występującą na całym świecie, a wywoływane są przez bakterie. Zakażenie następuje w efekcie spożycia wody lub pokarmów zanieczyszczonych przez zwierzęta będące nosicielami choroby. Najbardziej narażone na zachorowanie są oczywiście dzieci. Zarówno u psów, jak i u ludzi najczęściej występującymi objawami choroby są wymioty, biegunka, bóle brzucha. Zapobieganie polega na podejmowaniu odpowiednich środków sanitarnych.
Nie wyczerpaliśmy oczywiście listy chorób odzwierzęcych, istnieje ich bowiem dużo więcej. Skupiliśmy się tylko na najczęściej występujących w naszym regionie i na najgroźniejszych. Środki zapobiegawcze, które można zastosować, są różne i zależą przede wszystkim od sposobu przenoszenia się czynnika zakaźnego i jego cyklu rozwojowego. Podstawowymi sposobami pozwalającymi zapobiegać większości zoonoz jest regularne odrobaczanie i systematyczne szczepienie psów. Niektóre z tych chorób mogą przenosić się poprzez zwykły kontakt ze skórą, trzeba więc myć ręce po dotykaniu psa. Zwłaszcza jeśli jest to pies nieznany, mycie rąk powinno stać się regułą. Nie należy także zapomnieć, że dzieci i osoby starsze, chore oraz kobiety ciężarne są znacznie bardziej podatne na zarażenie się chorobami odzwierzęcymi.

Źródło: Dr Alain Fournier-+materiały z internetu (CDN)